De prijsplafonds voor elektra en gas straffen warmtepompen en stimuleren gasverwarming. De elektriciteitsprijs wordt begrensd tot 2400 kilowattuur per jaar, daarboven betaal je de volle mep. Die 2400 kilowattuur verbruikt een redelijk zuinig huishouden met verlichting en huishoudelijke apparatuur. Als je zoals ik echter een warmtepomp hebt, komt daar ook in een goed geïsoleerd huis nog zeker eens zoveel bij. Voor die warmtepomp betaal je dus de hoofdprijs.

Met nauwelijks gasverbruik word ik nu verleid om een CV-ketel te installeren. Die gaat immers verwarmen voor het vastgestelde gasprijsplafond tot 1200 kuub per jaar. Dat red ik makkelijk met goede isolatie. Ik ga geen CV-ketel installeren, maar de gedachte alleen al is absurd. Ik vraag me af wat de regering bezielt om op deze wijze warmtepompen te bestraffen en gasketels te belonen. Iets soortgelijks geldt voor elektrische auto’s, die per huishouden al gauw nog eens 2400 kilowattuur per jaar toevoegen. Elektrische rijders worden zo verleid om terug te gaan naar een benzineauto – niet naar een dieselauto.

Dieselauto’s betalen al decennia lang meer wegenbelasting, maar diesel was ook altijd zo’n 30 cent goedkoper dan benzine. Elke automobilist kon op basis daarvan decennia lang de beste keuze uitrekenen. In enkele maanden tijd is het prijsverschil tussen diesel en benzine echter naar de andere kant omgeslagen, liggen alle berekeningen van ondernemers en particulieren in duigen, en worden dieselrijders geconfronteerd met een onbetrouwbare overheid.