Tja, dat krijg je als je in 2015 een kolencentrale van 3,2 miljard laat bouwen, en in 2019 een wet aanneemt die kolenstook verbiedt vanaf 2030. Een sterk staaltje van smijten met belastinggeld. Energie- en klimaatbeleid zouden bij uitstek op langetermijnvisie gebaseerd moeten zijn, en niet op hapsnap paniekvoetbal. Nieuwe klimaatwetten behoren redelijke uitfaseertermijnen voor bestaande infrastructuur te bevatten. Het blijven gebruiken van bestaande spullen is sowieso een duurzame manier om energie en grondstoffen te besparen.

Bas van ‘t Wout heeft als nieuwe minister een beschamend dossier geërfd, dat doet denken aan de affaire met Vattenfall over opschorting van biomassacentrales. De minister voert aan dat RWE de wetswijziging, die tekenend is voor de tijdgeest, misschien wel enigszins had kunnen zien aankomen. Dat zal juridisch wellicht weinig hout snijden, maar moreel heeft hij wel een punt. RWE overtuigt dan ook niet met hun verklaring dat het de energietransitie steunt, maar niet begrijpt dat er geen adequate compensatieregeling in de wet zit.

Het energie- en klimaatbeleid lijkt te zijn verworden tot een opportunistisch grootgeld-circuit, waarin het risico van spijtige beslissingen bij de Nederlandse belastingbetaler ligt. Het ergste is nog dat al die verspilde miljarden niet meer besteed kunnen worden aan no-regret maatregelen die veel meer CO2 besparen, zoals een nationaal vijfjarenplan voor huisiolatie en de ontwikkeling van ultrazuinige auto’s.