Er zijn tegenwoordig olie- en vliegmaatschappijen waar je tegen extra betaling je volle tank of vliegreis CO2-neutraal zou kunnen maken. Dat riekt naar commerciële volksverlakkerij, en ik heb er even aan gerekend. Bij verbranding van een liter benzine, diesel of kerosine komt ongeveer 2,5 kilo CO2 vrij. Een auto doet daar tien minuten over, een vliegtuig ruwweg één seconde. Een boom heeft gemiddeld zes weken nodig om 2,5 kilo CO2 op te nemen. Dat schiet dus niet op.
Als olie- en vliegmaatschappijen graag bomen willen planten ten behoeve van het milieu kunnen ze dat ook zonder die extra cent per liter. Het zou een loffelijk streven zijn, zolang ze ons maar niet wijsmaken dat ons reisgedrag daarmee CO2-neutraal wordt. Als dat werkelijk zo zou zijn zouden we toch gewoon op fossiele brandstoffen kunnen blijven rijden en vliegen?
De energietransitie is tot een commercieel verdienmodel verworden, waarin overheden en burgers zich miljarden uit de zak laten kloppen. Ter compensatie wordt ons geweten gesust met de illusie dat we door te betalen onze zonden kunnen groenwassen. Maar diep in ons hart weten we wel dat we alleen kunnen verduurzamen als we ons eigen gedrag aanpassen. Dat is alleen zo verschrikkelijk moeilijk.
Inderdaad, we moeten ons gedrag veranderen en het is niet gemakkelijk. We zijn generaties lang gewend geraakt aan deze leefstijl. We zitten er met onze overspannen financiële verplichtingen (hypotheken etc.) aan vast geklonken. Alle politieke partijen ondersteunen het. Onze leefstijl is door en door geïnstitutionaliseerd en heeft veel behoefte aan onafhankelijke kritiek.