De val van het kabinet veroorzaakt allerlei paniek in dit superrijke land. “Een vertraging van een jaar of langer betekent in het ergste geval dat de klimaatdoelen van 2030 uit zicht verdwijnen’, lamenteert directeur energietransitie & beleid Hans-Peter Oskam. Denken wij werkelijk dat een doorsnee kabinetsval in ons minilandje iets uitmaakt voor natuur en klimaat? Denken wij werkelijk dat 6-12 maanden beleidsarm beleid in een dolgedraaide regelgevingsmachine een wezenlijk verschil gaat maken?

Ik beschouw een beleidsarm jaar in dit land als een zegen. Meer regels en geld helpen nu niets, uitvoering van bestaande regels en begrotingen des te maar. Laten we stoppen met de hijgerige politieke gedachte dat over elkaar heen struikelende ambities en subsidies de werkelijkheid wezenlijk kunnen beïnvloeden. Het meest onbetekenende woord van 2023 in energiebeleid is nu al ‘versnelling’. Dat wordt te pas en te onpas gebezigd door mensen die zelf geen lithium delven, windmolens bouwen, hoogspanningskabels ophangen of warmtepompen installeren.

Als dit land werkelijk in de problemen zou komen met een jaartje demissionair kabinet – dat ongetwijfeld goed op de winkel zal passen – dan toont dat aan dat de overheid veel te regelzuchtig is geworden. Het zou betekenen dat burgers, bedrijven en instituten zich veel te afhankelijk opstellen, of misschien wel zijn gemaakt. Laten wij en het kabinet nu vooral aandacht besteden aan echte problemen, zoals toeslagenleed, aardbevingsschade en lerarentekorten.