Ik schreef er vorige maand al over: netbeheerders, politici en journalisten doen net alsof de overvolle regionale elektriciteitsnetten een verrassing zijn die snel ‘extra’ geld vergen. Media roepen hiertoe op, de regering zegt het toe, en de media vermelden dit vervolgens. Ik herinner mij toch echt dat er afgelopen najaar zwaar is onderhandeld over het nieuwe regeerakkoord. Dat er moeilijke keuzes moesten worden gemaakt over bestedingen en belastingen. Hoe kunnen er dan nu zomaar ‘extra’ miljarden uit een hoge hoed worden getoverd voor iets dat we al tien jaar kunnen zien aankomen?

Er zijn dingen die we niet kunnen zien aankomen, zoals oorlog en corona. Maar de huidige netcongestie is een fenomeen dat we in de afgelopen tien jaar systematisch zelf hebben gecreëerd. We zijn jaar na jaar wind- en zonneparken gaan bouwen, en autorijden en huisverwarming gaan elektrificeren. Elke eerstejaars natuurkundestudent van Fontys kan uitrekenen waar en wanner dat tot netcongestie leidt. Ik maak mij echt ernstig zorgen dat onze overheden en netbeheerders dit kennelijk niet meer kunnen of willen.

Ik maak mij ook zorgen over onze journalisten, die al even onkundig of onwillig blijken om energiezaken te duiden en kritisch door te vragen waar dat ‘extra’ geld vandaan komt. Er bestaat toch helemaal geen ‘extra’ geld, althans niet in mijn huishoudboekje. Als ik meer geld aan iets wil besteden moet ik aan iets anders minder geld besteden. Dat geldt ook voor ons aller rijksfinanciën. Het alternatief is meer lenen of belastingverhoging. Rupsje nooitgenoeg.