Professor David Smeulders verwoordde het treffend in de Hofbar: Met biomassa bouwen we een koolstofschuld op, en nemen we een hypotheek op de toekomst https://www.youtube.com/watch?v=0vpxUzL_yfg. We willen meer dan nu beschikbaar is, en in plaats van te minderen lenen we het van de toekomst. Maar koolstof is geen geld, natuurkunde is geen economie, en biomassa is geen credit card. We kunnen goochelen met door mensen gemaakte economische wetten, maar niet met natuurwetten en logica.

We maken eerst ondeugdelijke CO2-rekenregels die geen natuurkundige realiteit hebben, en vervolgens maken we klimaatwetten waarvoor die ondeugdelijke rekenregels onmisbaar zijn. Zo kan ik het ook, het is zelfs een basiselement van de logica: Als je uitgaat van een onware aanname (biomassa bespaart CO2), kun je vervolgens alles aantonen wat je maar wilt (biomassa is nodig om de klimaatdoelen te halen).

We moeten in elk geval ons energieverbruik halveren, verder is er geen natuurwetenschappelijke onderbouwing van de CO2-ambities. Ik vind het daarom onverstandig om ze in wetten vast te leggen. Als we nu bepalen dat over tien jaar appels omhoog vallen, wil dat nog niet zeggen dat het gebeurt. Rechtszaken en dwangsommen helpen daarbij niets, bovendien betalen we die toch zelf. Zie ook mijn interview in de Lockdown Impact Mastery Intensive https://www.youtube.com/watch?v=Psx8F2ftTtM