Op 22 november mocht ik in kleine kring mijn nieuwe boek De Groene Kans presenteren, dankzij de gastvrijheid van de Kennismakerij en de LocHal in Tilburg. Mons Records maakte professionele opnames, zie https://youtu.be/SxdMmi4Ok2k . Het verhaal is actueler dan ooit, ook in dit nieuwe jaar. Daar waar de coronamaatregelen in belangrijke mate op wetenschap worden gebaseerd gebeurt dit bij klimaatmaatregelen nog lang niet. Een paar recente citaten uit de kranten:
“Het kabinet zit in een spagaat wat betreft het gebruik van biomassa als energiebron”.
“De Tweede Kamer vindt biomassa niet duurzaam en wil ermee stoppen”.
“Maar dat is risicovol voor het halen van klimaatdoelen, dan stokt het van het aardgas halen van huizen”, zegt het PBL. “Het PBL gaat er te veel van uit dat biomassa CO₂-neutraal is en daarmee goed is voor het klimaat”. “In Europa wordt biomassa gezien als CO₂-neutraal”.
“Verantwoordelijk minister Eric Wiebes laat de keuze nog even in het midden”.
Een kakofonie van meningen, waarin de wetenschap ver te zoeken is en het Dunning-Kruger effect van onbewuste ondeskundigheid zich manifesteert. Volgens het no-regret principe is er toch waarachtig genoeg controverse om pas op de plaats te maken met biomassa. Laten de regering en wij allen in dit nieuwe jaar kordaat onze groene kansen pakken. Om te beginnen veel energie besparen, en stoppen met het kappen en verbranden van bomen.
Na de zeer terechte kritiek op houtstook is kan het nuttig zijn de aandacht te vestigen op het overstelpende gebruik van papier in tijdschriften en kranten (wie leest wat in de zaterdageditie?, maar iedereen krijgt wel de ‘dode bomen’ door de brievenbus geduwd), de onzinnige berg boeken in de boekenwinkels en de kartonnen dozen, voortvloeiend uit de onlinecultuur.
Han, dank voor je reactie.