De VN voorzien een “productiekloof”: De geplande productie van fossiele brandstoffen is hoger dan de klimaatdoelen vereisen. Maar het gaat toch om de “consumptiekloof”: Het feit dat wij met z’n allen meer energie consumeren dan de klimaatdoelen vereisen? Degene die fossiele brandstoffen verbrandt zet ze immers om in CO2, niet degene die ze produceert.

Als de productie van fossiele brandstoffen zou dalen maar de consumptie van energie niet, zou dat direct grote problemen opleveren. Zoals energietekorten voor de minder bedeelden, en mogelijk oplopende overheidstekorten en afnemende duurzaamheidsbudgetten. De klimaattop in Madrid gaat dus hopelijk vooral over het dichten van de consumptiekloof, over vermindering van het wereldwijde energieverbruik. Laat dat geen taboeonderwerp zijn.

De productie van energie acht ik minder een probleem dan onze consumptie (en verspilling) ervan. Terrasstralers, open winkeldeuren, grote snelle auto’s, aardbeien in december, kiwi’s uit Nieuw Zeeland, het zijn allemaal dingen die we niet nodig hebben maar die wel ontstellend veel energie verspillen. Bescheidener consumptie en kordate wetgeving kunnen ons van die ouderwetse excessen afhelpen.