De Duitse minister van klimaat Robert Habeck probeert iets uit te leggen dat niet uit te leggen valt. Windmolens bij de bruinkoolmijnen van Garzweiler-Lützerath (ten oosten van Roermond) worden neergehaald om meer bruinkool te kunnen winnen. Habeck is vicekanselier namens Die Grünen, de partij die afgelopen april de zo lang gekoesterde Atomausstieg vierde. Het feit dat een Duitsland zonder kernenergie meer CO2 van de smerigste aller fossiele brandstoffen uitstoot is kennelijk van ondergeschikt belang.

Habeck en Die Grünen wisten in april ook al dat dit ging gebeuren. Ze zijn kennelijk niet geïnteresseerd in CO2, klimaatopwarming en luchtvervuiling. Ze blijken alleen geïnteresseerd in het verheven ideaal waaruit ze ooit zijn ontstaan: Een wereld zonder kernwapens (dat snap ik) en ‘dus’ zonder kernenergie (dat snap ik niet). Dat verheven ideaal blijkt na 40 jaar tot een dogma te zijn verworden dat zelfs verhoogde bruinkoolstook en CO2-emissies rechtvaardigt. Deze idiotie vertelt ons dat dogmatisch zwart-wit denken tot absurde resultaten kan leiden, en de antithese is van weldoordacht en effectief energie- en klimaatbeleid.

Laten we lering trekken uit de waanzin waaraan onze geachte oosterburen ten prooi zijn gevallen. Wij zijn in Nederland ook niet vrij van halsstarrige zwart-wit klimaatdogmatiek. De kersverse leider van GroenLinks-PvdA zweert nog steeds bij biomassa=goed en kernenergie=fout. Minister Jetten blijft maar biomassa-subsidies verstrekken, en dralen met twee nieuwe kerncentrales. De feiten en wetenschappelijke inzichten vertellen ons toch echt het tegenovergestelde.