De vraag naar elektrische auto’s loopt terug. Ik vind dat in tegenstelling tot staatssecretaris Heijen goed nieuws. Meer elektrische auto’s veroorzaken meer netcongestie en meer milieuschade door batterijproductie en -afval. Bovendien besparen ze weinig CO2, want groene stroom is dermate schaars, variabel en onvoorspelbaar dat elektrische auto’s hoofdzakelijk op extra fossiele stroom rijden. Fossiele centrales zijn immers de enige stabiele elektriciteitsopwekkers die naar believen kunnen opschalen bij toenemende afname van steeds meer elektrische auto’s.

Staatssecretaris Heijnen is daarentegen geschrokken van de teruglopende vraag. Zij heeft daarom helaas besloten om de subsidie voor nieuwe elektrische auto’s volgend jaar te handhaven op 2950 euro, in plaats van die volgens plan af te bouwen naar 2550 euro. U en ik betalen dat via belastingheffing, zeker nu de staatsfinanciën niet langer tot in de hemel reiken. Dat geld kan niet naar zorg of onderwijs, maar verdwijnt als extra winstmarge bij autofabrikanten. Laten we daar niet naïef over zijn.

In mijn nieuwe boek dat eind oktober uitkomt analyseer ik de voor- en nadelen van elektrisch rijden, en van alle andere energieopties. Daarbij komt aan bod dat elektriciteit, net als waterstof, geen energiebron is maar een door mensen gemaakte energiedrager. Daarvoor is energie nodig uit energiebronnen (fossiel, kernenergie, biomassa, wind, zon), waarvan een aanzienlijk deel verloren gaat in het maakproces en de distributie van de energiedrager.