Ik hecht eraan dat alles wat ik opschrijf is onderbouwd en verifieerbaar via publieke bronnen. Daarmee wil ik bijdragen aan de kwaliteit van het publieke debat. Dat debat is gebaat bij kritische argumenten en tegenargumenten op basis van openbare gegevens en wederzijds respect. Hoe meer consensus we hebben over de complexe materie van energie en CO2, hoe linker het wordt. Hoe meer maatschappelijke druk er is om politiek correct te zijn, hoe groter de kans wordt op aberraties zoals hout en voedsel verbranden duurzaam noemen.

In een goed debat komen dingen op tafel die niet iedereen welgevallig zijn. Ik prijs mij gelukkig met de vele bijval en ook tegengeluiden die ik heb mogen ontvangen. Soms wordt een onwelgevallige boodschap niet op inhoud bekritiseerd, maar op de persoon en de geloofwaardigheid. Dat is een beproefde tactiek, die moeilijk is te weerleggen. Dat kan zelfs gepaard gaan met beledigingen en onwelvoeglijke taal. Ik kan daar alleen maar op reageren door niet te reageren.

Ik vind schrijven ongelooflijk boeiend en leerzaam, en ook spannend. Het is een creatief proces dat veel energie vergt, en je blootstelt aan een groot anoniem publiek zonder te weten wat deze en gene ervan zal vinden. Met de ontluikende lente is het tijd om even pas op de plaats te maken met nieuwsbrieven en LinkedIn posts. Duurzame energie blijft onverminderd actueel, en ik kom er zeker op terug!