The Sin of Greystaining

Het omgekeerde van Greenwashing zou je ‘Greystaining’ kunnen noemen: Iets afdoen als niet duurzaam terwijl het wel bepaalde klimaat- en milieuvoordelen heeft. Dit gebeurt sinds de jaren ’70 met kernenergie, en recentelijk ook met aardgas. Het gevolg is dat Nederland in tegenstelling tot bijvoorbeeld Frankrijk kernenergie afzweert, en zelfs als zo’n beetje enige land ter wereld probeert weg te bewegen van aardgas.

Mirjam Vossen analyseerde eerdere deze maand in dagblad Trouw het fenomeen Greystaining, en pleit voor herijking van termen als grijs, groen, duurzaam en hernieuwbaar. Groen is niet altijd duurzaam (zonnepanelen), hernieuwbaar is niet altijd CO2-arm (biomassa), en grijs is niet altijd klimaat-opwarmend (kernenergie). Alle energieopties hebben specifieke voor- en nadelen, en een simpele grijs-groen indeling staat effectief energie- en klimaatbeleid in de weg.

De Finse onderzoekers Harjanne en Korhonen stellen ‘koolstofarm’ en ‘schone lucht’ voor als criteria. Dan ontstaan vier kwadranten, waarbij steenkool op beide criteria slecht scoort maar biomassa ook. Wind en zon scoren op beide criteria goed, maar kernenergie ook. Biomassa zou op lange termijn officieel koolstofarm zijn, maar het blijft in elk geval luchtvervuilend (stikstofoxides, stofdeeltjes).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *