Onze hoofdstad wil zoveel zon- en windenergie installeren dat zij in 2030 van het gas af kan. Maar zon- en windenergie is toch van ons allemaal? Die kan toch niemand voor zichzelf claimen? De elektrische rijder met zonnepanelen op zijn dak niet, en Amsterdam met zonnepanelen op alle daken ook niet. Groene energie voor jezelf claimen vind ik eigengereid hokjesdenken dat de zo noodzakelijke nationale en internationale regie op duurzame energie belemmert.

Verder heb ik natuurlijk even gerekend aan de hoofdstedelijke ambitie. Zonder precies te weten of elektrische auto’s, allerlei bedrijven en vooral de tientallen datacenters eronder vallen schat ik dat een geëlektrificeerd Amsterdam jaarlijks ruwweg 8 miljard kilowattuur zal verbruiken. Fifty-fifty opwekking met zon en wind inclusief de nodige energieopslag vergt dan 25 miljoen zonnepanelen op 5000 hectare en 1000 windmolens op 25.000 hectare land. De gemeente Amsterdam met alles erop en eraan meet zelf 22.000 hectare.

Ik vind dergelijke eigengereide symboolpolitiek onverstandig. Het klinkt te mooi om waar te zijn en dat is het ook. De benodigde ruimte is groter dan Amsterdam zelf. Wat vinden Amsterdammers hiervan? Wie in de wijde omtrek krijgen zonneparken en windmolens voor hun deur? Wiens grond gaat worden onteigend? Wat is de invloed op natuur en welzijn? En wie gaat het betalen?