Eén kolencentrale dicht is niet genoeg”, kopt NRC. Sterker nog, alle kolencentrales dicht helpt niks in de komende decennia. Sluiting van een Nederlandse kolencentrale verplaatst alleen maar CO2 uitstoot naar Duitse steenkool- en bruinkoolcentrales. Tenzij we meer aardgas gaan stoken in onze eigen centrales of meer kernenergie importeren uit Frankrijk.
Onze elektriciteit moet hoe dan ook ergens vandaan komen. Zeker nu de regering zo onverstandig is om op elektrisch rijden en aardgasloze huizen in te zetten. Er zal in de komende decennia een grote schaarste aan groene stroom blijven. In Duitsland gaat de productie ervan teruglopen door het wegvallen van subsidies. We willen niet meer aardgas gaan stoken. We willen ook niet in kernenergie investeren.

De juridische overwinning van Urgenda kent alleen maar verliezers, het milieu voorop. Bovendien ondermijnt deze rechtszaak onze democratie. Stel dat Zeeland door plotselinge zeespiegelstijging en meer zware stormen dreigt te overstromen. Stel dat de Staat moet kiezen: Of grootschalige dijkverhoging met heel veel diesel-aangedreven baggerschepen, of versnelde CO2 reductie. Dan weten wij allemaal wat de Staat behoort te kiezen. Die keuze is aan onze volksvertegenwoordigers en onze regering, niet aan Urgenda en de rechter.

CO2 reductie staat nooit op zichzelf, het kan niet afgedwongen worden zonder naar de maatschappelijke consequenties te kijken. Dat is de grote weeffout in alle klimaatakkoorden. Als meer groene stroom meer black-outs betekent moet de regering verstandige keuzes kunnen maken. Verduurzaming is onlosmakelijk verbonden met andere grote thema’s zoals veiligheid en gezondheid, en vergt dus voortdurende politieke afweging.