“Wat ben jij smerig”, schamperde het ene CO2-molecule tegen het andere, terwijl ze tegelijk uit een vliegtuigmotor kwamen. “Hoezo?”, riep het andere verontwaardigd. “We zijn precies hetzelfde”. “Ja, maar ik ben afkomstig van biobrandstof, en jij van fossiele brandstof”. “Nou en, we zweven nu toch samen in de atmosfeer, en we warmen die dus allebei evenveel op. “Nietes, de overheid heeft bepaald dat ik niet opwarm en jij wel.”

“We zijn op 28 november met Virgin Atlantic van Londen naar New York gevlogen, met de eerste vlucht op 100 procent duurzame biobrandstof”, pochte Leo. “Wauw”, antwoordde Linda … “maar … biobrandstof stoot toch tijdens de vlucht net zoveel CO2 uit als fossiele kerosine?” “Dat klopt, maar biobrandstof wordt hoofdzakelijk gemaakt van levende gewassen, daarom is het duurzaam.” “Maar … hoeveel levende gewassen en landbouwgrond zijn er dan nodig voor zo’n vlucht?” “Dat weet ik niet”, bitste Leo geïrriteerd. “Wees toch niet zo negatief. De overheid zegt toch dat biobrandstof duurzaam en CO2-neutraal is!”

“Ik heb het opgezocht”, zei Linda die avond op de bridgeclub. “Je vlucht naar Amerika vergde 55 duizend liter biobrandstof. Daar is een jaar lang 15 hectare palmolieplantage voor nodig.” “Maar palmolie is niet duurzaam”, protesteerde Leo. “Het kan ook met 60 hectare bemeste en geïrrigeerde koolzaadplantage, of 110 hectare sojaplantage”, verdedigde Linda zich. “Dat gaat allemaal wel ten koste van landbouwgrond en gewassen voor voedselvoorziening in de wereld. Of van oerwoud natuurlijk…”
https://www.blauwburgwal.nl/product/kies-wijzer-klimaat/